ده شعر کوتاه زیبا از گروس عبدالملکیان

1

به شانه ام زدی

که تنهایی ام را تکانده باشی

به چه دل خوش کرده ای ؟!

تکاندن برف

از شانه های آدم برفی ؟!

---

2

 دزدی در تاریکی

به تابلوی نقاشی خیره مانده است

---

3

 صدای قلب نیست 

صدای پای توست

که شب ها در سینه ام می دوی

کافی ست کمی خسته شوی

کافی ست بایستی

---

4

پرواز هم دیگر 

رویای آن پرنده نبود

دانه دانه پرهایش را چید 

تا بر این بالش 

خواب دیگری ببیند

---

۵ 

 دریای بزرگ دور 

یا گودال کوچک آب

فرقی نمی کند

زلال که باشی 

آسمان در توست

---

6

کلید  

بر میز کافه جامانده است 

مرد

مقابل خانه جیب هایش را می گردد

آینده

در گذشته جا مانده است

---

7

موسیقی عجیبی ست مرگ. 

بلند می شوی

و چنان آرام و نرم می رقصی 

که دیگر هیچکس تو را نمی بیند 

---

۸

فراموش کن 

مسلسل را 

مرگ را 

و به ماجرای زنبوری بیاندیش

که در میانه ی میدان مین

به جستجوی شاخه گلی ست

---

9

زیر این آسمان ابری

به معنای نامش فکر می کند 

گل آفتابگردان!

---

 10

گرگ

شنگول را خورده است

گرگ

منگول را تکه تکه می کند...

بلند شو پسرم !

این قصه برای نخوابیدن است