تلاش برای رسیدن به دریاچه ای 15 میلیون ساله

گروهی از محققان روسی در تلاشند قبل از آغاز زمستان قطبی بتوانند با عبور از یخی به ضخامت 4 هزار متر، به دریاچه ای 15 میلیون ساله و بکر دست پیدا کنند.

گروهی از محققان در رقابتی شدید و سریع با زمان در تلاشند هرچه زودتر به هدف خود دست پیدا کنند، هدفی به شدت خطرناک در محیطی بسیار خشن و طاقت فرسا...این داستان بخشی از یک فیلم علمی تخیلی نیست بلکه داستان حقیقی گروهی از دانشمندان روسی در قطب جنوب است که جنون آسا در حال حفر گودالی بر روی یکی از بزرگترین دریاچه های یخی جهان به نام "دریاچه وُستوک" هستند.

موسسه مطالعات آنتراکتیک و قطبی روسیه طی چند هفته گذشته این سفر ماجراجویانه را تحت کنترل داشته است، سفری که طی آن محققان بدون توقف در حال حفر گودال بوده اند. قرار است از طریق این حفره امکان دسترسی به آب دریاچه دورافتاده وُستوک که در عمق چهار هزار متری در زیر لایه قطور یخی قرار گرفته، فراهم بیاید و آخرین اخبار از تلاش این گروه نشان می دهد آنها تنها 20 متر دیگر با هدفشان فاصله دارند اما از سویی دیگر زمان آنها نیز در حال به پایان رسیدن است.

روز ششم فوریه روز پایانی تابستان قطبی است و این به آن معنی است که وضعیت اطراف دریاچه وخیم تر شده و پس از آن هیچ هواپیمایی توانایی فرود آمدن در این منطقه و در کنار دانشمندان را نخواهد داشت.

این تیم در حال حاضر در دمای منفی 40 درجه سلسیوس به فعالیت مشغول هستند اما طی زمستان درجه هوا می تواند به دو برابر این میزان نیز برسد. دریاچه وُستوک از نظر درجه دما رکورد دار سردترین نقطه زمین است، زیرا درجه آن در حدود منفی 89.4 درجه سلسیوس تخمین زده شده است.

"جان پریسکو" استاد زمین شناسی دانشگاه مونتانا می گوید: مطمئنم این گروه هرکاری از دستش بر بیاید برای رسیدن به این هدف انجام خواهند داد. زمانی که آنها به آب دریاچه برسند آن را از دریاچه خارج کرده و منجمد می کنند تا سال آینده و در پی بازگشت از قطب بر روی آن مطالعه کنند.

با وجود اینکه تنها چند دانشمند در تلاشند تا به این دریاچه دسترسی پیدا کنند، دانشمندان زیادی در سرتاسر جهان در انتظار دیدن نتایج تحقیقات آنها به سر می برند زیرا گمان می رود این دریاچه برای 15 میلیون سال در معرض هیچ عامل خارجی قرار نگرفته است از این رو در حال حاضر نوعی حیات در آب این دریاچه وجود دارد که می تواند پاسخ بسیاری از سوالات دانشمندان را در بر داشته باشد، چگونگی شکل گیری این حیات، تکامل و بقای آن از نکات مورد توجه دانشمندان است.

در اصل دانشمندان سالها است که در انتظار چنین لحظه ای به سر می برند، پروژه دریاچه وستوک از سال 1998 یعنی از 13 سال پیش آغاز شده است، در این سال حفر گودال در این دریاچه 15 هزار و 690 کیلومتری آغاز شد. امکان دسترسی سریعتر و نفوذ به عمق سه هزار متری دریاچه از همان ابتدا وجود داشت اما دانشمندان مجبور بودند به منظور جلوگیری از آلوده شدن آب دریاچه ای که تا به امروز هرگز دست انسان به آن نرسیده است، به شدت احتیاط کنند.

به گفته پریسکو، یخ با سنگ تفاوت دارد و از این رو به منظور بهبود کار درون دریل از مایعی به نام کروسن استفاده شد، مایعی که قابلیت رشد دادن باکتری ها را در خود دارد و در حال حاضر نیز بیش از 65 تن از این مایع درون حفره است، در صورتی که کروسن آب دست نخورده این دریاچه را آلوده کند، فاجعه ای بزرگ رخ خواهد داد.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، محققان به منظور جلوگیری از وقوع این فاجعه از حسگری استفاده می کنند که در صورت نزدیک شدن به آب آزاد به آنها اخطار خواهد داد، به این شکل مقادیر تعیین شده ای از کروسن از حفره خارج خواهد شد و سپس با تنظیم فشار حفره می توان از نشت کروسن به درون آب دریاچه جلوگیری کرد.